İlerlemiş osteoporozlu olgularda ise sırt ağrısı, boy kısalması, omurgada şekil bozukluğu, kamburluk ve kırıklarla ortaya çıkar. Kırıklar çoğu kez herhangi bir travma olmaksızın veya minimal bir travmayla oluşabilen frajilite kırıklarıdır. Frajilite kırığı, normal olarak kırık oluşturmayacak derecede düşük düzeyli, düşük enerjili travma olarak bilinen mekanik güçler sonucu oluşan kırıklardır. Kemik mineral yoğunluğundaki azalma kırık riskinin artması ile ilişkilidir. Osteoporoza bağlı kırıklar en sık omurga, kalça ve el bilekte görülür. Omurga kırıkları kamburluk, sırt ve bel ağrısı ile duruş bozukluklarına yol açabilir. Kalça kırıkları ise insan sağlığını tehdit eden en ciddi komplikasyonudur.

Osteoporoz tetkikleri

Osteoporoza bağlı gelişen kırıklar çekilen röntgenler ile saptanır. Osteoporozda yapılacak laboratuvar testleri hastalığın şiddeti, hastanın tanı sırasındaki yaşı ve kırık bulunup bulunmamasına göre değişebilir. İlk incelemelerde tam kan sayımı, kalsiyum, parathormon, D vitamini, karaciğer ve böbrek fonksiyon testlerinin ölçülmesi uygun olur. Genç kadın ve erkeklerde özellikle yakın dönemde basit bir düşme ile kırık geçirmiş olan hastalarda sekonder osteoporoza neden olabilecek farklı nedenlerin  araştırılmasına yönelik tetkikler yapılmalıdır.

Dünya Sağlık Örgütü’nün kemik mineral yoğunluğuna (KMY) göre osteoporoz tanımı